Stanisław Horno-Popławski

Dzieciństwo, dziedzictwo rodzinne familii powstańca styczniowego wpłynęło na całokształt twórczości jednego z najwybitniejszych rzeźbiarzy XX wieku. Urodzony w Tiblisi w 1902 roku. Miał 14 lat, gdy zaczął uczęszczać na prywatne lekcje rysunku. W 1922 roku rozpoczął studia w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury, by niedługo potem przenieść się do Warszawy i tam podjąć naukę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Nie miał żadnych wątpliwości w jakim kierunku chce się kształcić . Malarstwo studiował u prof.Tadeusza Pruszkowskiego, natomiast rzeźbę w pracowni prof. Tadeusza Breyera. Dyplom uzyskał w 1931 roku. Po podróżach w których odwiedził Francję i Włochy już na początku lat 30 został wykładowcą na Uniwersytecie Wileńskim. Podczas II wojny światowej nie przestawał tworzyć mimo, że został czynnym uczestnikiem kampanii wrześniowej, a później więźniem obozu w Woldenbergu. Po wojnie zamieszkał w Białymstoku, gdzie został profesorem Szkoły Sztuk Pięknych, następnie w latach 1946-1949 wykładowcą na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (w 1996 otrzymał tytuł doktora honoris causa tej uczelni), a w latach 1946–1970 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (gdzie w latach 1949–1950 i 1956–1960 był dziekanem Wydziału Rzeźby). W latach pięćdziesiątych zaangażował się w odbudowę Starego Miasta w Gdańsku jako główny projektant rzeźb.

Prace Stanisława Horno-Popławskiego wielokrotnie nagradzane eksponowane były w wielu miastach Europy, m.in. w Paryżu, Oslo, Florencji, Bukareszcie, Tbilisi, Lwowie, Odessie. Znajdują się również w wielu kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Norwegii, Kanadzie, jak i w zbiorach publicznych, m.in. Muzeów Narodowych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Gdańsku, Szczecinie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeów Okręgowych w Bydgoszczy i Białymstoku, a także w zbiorach Związków Plastyków w Moskwie, Tbilisi, Kutaisi i Berlinie.

Od 2017 roku Stanisław Horno-Popławski jest patronem Bydgoskie Centrum Sztuki, żeby w szczególny sposób uhonorować jego związki z Bydgoszczą, w której mieszkał i tworzył przez wiele lat.