1981
Doświadczenie zawodowe rozpoczęła we Francji jako architekt. Pracowała m.in. nad projektami lotnisk, muzeów, osiedli w takich renomowanych pracowniach jak Christian de Portzamparc, Jean Michele Wilmotte czy Manuelle Gautrand. Po kilkunastu latach pracy w Paryżu i Cannes założyła pracownię rzeźby w Warszawie.
W swojej twórczości poszukuje piękna w wyrażaniu tożsamości współczesnej kobiety. Punktem wyjścia jest dla niej postać, ale klasyczny sposób portretowania przełamuje abstrakcyjnym rozwinięciem bryły. Podczas dynamicznej pracy z gliną odrzuca konwencjonalne przedstawienie na rzecz spontanicznych eksperymentów z materią. Powstające formy każą zapomnieć o stereotypowym postrzeganiu kobiecego piękna, a skupiają uwagę na szukaniu ukrytych znaczeń, angażując odbiorcę w odkrywanie fenomenu kobiecości.
Jej prace wystawiane były m.in. w Paryżu czy Florencji.